دو دسته اساسی از انجمن های تخصصی شبکه و  توپولوژی شبکه، توپولوژی های فیزیکی و توپولوژی منطقی وجود دارد. 

طرح انتقال رسانه ای مورد استفاده برای اتصال دستگاه ها، توپولوژی فیزیکی شبکه است. برای رسانه های رسانایی یا فیبر نوری، این به طرح کابل کشی، مکان گره ها و ارتباط بین گره ها و کابل ها اشاره دارد. [1] توپولوژی فیزیکی شبکه به وسیله قابلیتهای دستگاههای دستیابی به شبکه و رسانه، سطح کنترل و تحمل گسل مورد نظر و هزینه مربوط به کابل کشی و ارتباطات مخابراتی تعیین می شود.


در مقابل، توپولوژی منطقی روشی است که سیگنال ها بر روی رسانه های شبکه ایجاد می کنند یا اینکه داده ها از طریق یک شبکه از یک شبکه به بعد بدون در نظر گرفتن اتصال فیزیکی دستگاه ها عبور می کنند. توپولوژی منطقی شبکه لزوما همانند توپولوژی فیزیکی آن نیست. به عنوان مثال، اترنت جفت اصلی با استفاده از توپی تکرار، یک توپولوژی منطقی اتوبوس بر روی توپولوژی ستاره فیزیکی بود. حلقه Token یک توپولوژی حلقه منطقی است، اما به عنوان یک ستاره فیزیکی از واحد دسترسی رسانه ای سیمی شده است. انجمن های شبکه از لحاظ فیزیکی، AFDX می تواند یک توپولوژی ستاره ای آبشار چند سوئیچ اترنت متداول دوگانه باشد؛ با این حال، لینک های مجازی AFDX به عنوان اتصالات اتوبوس تک فرستنده زمان تغییر می شوند، بنابراین به دنبال مدل ایمنی یک توپولوژی اتوبوس تک فرستنده که قبلا در هواپیما استفاده می شود. توپولوژی منطقی اغلب با روش های کنترل دسترسی رسانه ای و پروتکل ها ارتباط دارد. بعضی از شبکه ها می توانند به صورت پویا توپولوژی منطقی خود را از طریق تغییرات پیکربندی روتر ها و سوئیچ ها تغییر دهند.